Αφήγηση
είναι μια πράξη επικοινωνίας με την οποία παρουσιάζονται γραπτά μια σειρά
επινοημένων γεγονότων. Στο μυθιστόρημα η συγγραφέας εξιστορεί γεγονότα του
παρελθόντος δανειζόμενη τη φωνή άλλων προσώπων. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί την
ευθύγραμμη χρονολογική αφήγηση στην οποία τα γεγονότα παρουσιάζονται σύμφωνα με
τη χρονική σειρά, χαρακτηρίζεται δηλαδή από χρονική αλληλουχία. Η εξιστόρηση
των γεγονότων διανύει ένα κύκλο, αφού ξεκινούν από τον Α παγκόσμιο πόλεμο και
τελειώνουν στην αρχή του Β παγκοσμίου πολέμου. Ανάμεσα στους δυο μεγάλους
πολέμους βρίσκεται εγκλωβισμένη η Κλειώ, οι μικρασιάτες Έλληνες και τελικά όλοι
οι απλοί άνθρωποι, κυρίως οι γυναίκες.
Ο
αφηγητής είναι το πρόσωπο που
μεταφέρει την ιστορία στον αναγνώστη. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα υπάρχουν δύο
διακριτοί αφηγητές. Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη
όταν μιλάει η Κλειώ. Αφηγείται από την οπτική γωνία ενός παιδιού που μεγαλώνει
σταδιακά: αλλιώς βλέπει τον εαυτό της και τους γύρω της ως οκτάχρονη, ως έφηβη
και κατόπιν ως νεαρή. Υπάρχει και ένας άλλος αφηγητής, τριτοπρόσωπος που εμφανίζεται ανάμεσα στα κεφάλαια για να
συνδέσει τις προσωπικές ιστορίες με τα ιστορικά συμβάντα.
